Czy placówka lecznicza może zastrzec swoją markę?

Czy placówka lecznicza może zastrzec swoją markę?

Placówka lecznicza może uzyskać prawo ochronne na znak towarowy używany do oznaczania jej nazwy czy oferowanych przez nią zabiegów. Czynniki pozamedyczne również wpływają na postrzeganie placówki i jakości oferowanych przez nią świadczeń. Takim czynnikiem może być zarówno rzetelnie sporządzona strona internetowa, wykorzystanie aplikacji mobilnych, mediów społecznościowych jak i rozpoznawalne na rynku charakterystyczne logo czy nazwa.

FUNKCJA REKLAMOWA ZNAKU TOWAROWEGO

Zakład leczniczy w celu uzyskania ochrony nazwy swojej firmy i osiągnięcia przewagi konkurencyjnej ma prawo zastrzec swoje logo lub nazwę dla świadczonych przez siebie towarów lub usług takich jak np. “usługi medyczne dla ludzi w gabinetach lekarskich, porady i opieka lekarska, diagnostyka medyczna, analizy medyczne, fizjoterapia, psychoterapia“.

Wskazania bowiem wymaga, że identyfikacja wizualna, używanie w ramach prowadzonej działalności zastrzeżonego symbolu albo zwrotu budzącego pozytywne skojarzenia nie jest reklamą, mimo, że znak towarowy poza swoją  podstawową funkcją odróżniania przedsiębiorstw może pośrednio pełnić także funkcję reklamową i ułatwiać budowę społeczności lojalnych pacjentów.

O dozwolonej reklamie usług leczniczych, m.in. dentystycznych pisaliśmy już tutaj. Opisywaliśmy także reklamę medyków w Internecie tutaj.

WYBÓR NAZWY I LOGO

Pewne ograniczenia w wyborze nazwy placówki wynikają z przepisów o działalności leczniczej. Nazwa handlowa “klinika” albo “kliniczny” oraz “uniwersytecki” zastrzeżone są dla szpitali i oddziałów należących do uniwersytetów medycznych.

W Polsce  zastrzeżone są liczne znaki towarowe składające się z angielskiego wyrazu “clinic”: “esclinic”  (R.273040) zarejestrowany dla takich usług jak usługi stomatologiczne, usługi dentystyczne, usługi w zakresie chirurgii stomatologicznej;  (R.276259) dla usług medycznych w zakresie higieny i urody dla ludzi   (R.246360) dla usług z zakresu medycyny estetycznej, flebologii i kosmetyki.

Ponadto zgłoszone są takie oznaczenia jak “revital.clinic” (Z.460390) m.in. dla usług medycznych oraz usług opieki zdrowotnej lub  (Z.415209) dla usług w zakresie chirurgii, w tym chirurgii plastycznej, usług medycznych – prowadzenia kliniki, szpitali, gabinetów oraz przychodni medycznych.

 

Wyraz “clinic”z języka angielskiego oznacza nie tylko: klinikę, lecznicę, ale także nawiązuje do budzącego pozytywne skojarzenia epitetu medyczny, czy sterylny. Podkreślenia wymaga, że oznaczenia “clinic” czy “clinical” lub “medical” mają słabą zdolność odróżniającą dla usług leczenia, a tym samym rekomendujemy wybranie bardziej abstrakcyjnej, profesjonalnej i nowoczesnej nazwy dla oznaczania placówki i świadczonych przez nią usług. Warto przed wybraniem nazwy placówki i zgłoszeniem znaku towarowego przebadać oznaczenie pod kątem zdolności rejestracyjnej oraz występowania podobnych symboli na danym rynku, np. usług chirurgii estetycznej.

Ponadto można zastrzec oznaczenie swojej marki nie tylko w Polsce, ale także na terenie Unii Europejskiej, czy też w innych państwach spoza UE, w zależności od tego, na jakim terytorium ma być używane w obrocie. Sugerujemy wzbogacić nazwę placówki o fantazyjne logo, które będzie kojarzone z daną marką w określonej branży. Zastrzec można także całe slogany reklamowe, aby wyróżniać się w danym sektorze ochrony zdrowia i mieć wyłączność na ich używanie w obrocie.

NARUSZENIE PRAW DO WIZERUNKU PLACÓWKI LECZNICZEJ

Jeśli inna placówka naruszy prawo do znaku towarowego np. poprzez korzystanie z renomy cudzej marki i świadczenie pod bardzo podobnym logo świadczeń medycznych, ale o niższej jakości, etc., to można nakazać konkurencji zaniechanie naruszania praw do zastrzeżonego znaku i używania go w obrocie (umieszczania wprowadzającego w błąd oznaczenia na dokumentach handlowych lub posługiwania się nim w działalności handlowej) lub wydania przez konkurenta bezpodstawnie uzyskanych korzyści. Co więcej, w powyższych przypadkach można się domagać podania do publicznej wiadomości, np. w branżowej prasie, części lub całości orzeczenia o naruszeniu prawa ochronnego do znaku towarowego.

Możliwe jest również dochodzenie naprawienia wyrządzonej szkody na zasadach prawa cywilnego lub przez zapłatę kwoty pieniężnej odpowiadającej opłacie licencyjnej albo innego stosownego wynagrodzenia. Wskutek używania oznaczenia, które zostało już zastrzeżone przez inny podmiot może także dojść do naruszenia dóbr osobistych, wizerunku innego medyka lub placówki leczniczej. Niewykluczona jest kumulatywna ochrona na gruncie wszystkich ww. przepisów.

 

PODSTAWA PRAWNA:

  1. art. 23, 24, 405 i 415 Ustawy Kodeks cywilny (Dz.U.2017.459)
  2. art. 2, 4, 14, 89 Ustawy o działalności leczniczej (Dz.U.2016.1638)
  3. art. 3, 10, 16, 18 Ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.U.2003.153.1503)
  4. art. 120, 132, 296 Ustawa prawo własności przemysłowej (Dz.U.2017.776).

 

AUTOR:

Natalia Dyda, Aplikant radcowski, Kancelaria KONDRAT i Partnerzy

Kancelaria KONDRAT i Partnerzy biuro@kondrat.pl

Źródło zdjęcia: www.sxc.hu